ببخشید که مقداری دیر دارم نظرم رو میدم اکونت قبلیم رو یادم رفته بود.
باید بگم که سخته کارهای کلاسیک رو با همون حالتی که هست به خورد نسل جوون داد. بدون شک باید فضا طوری تنظیم بشه که تماشاگر ها از هر سنی جذب کار بشن.
نمایشنامه دارای بعد فضایی و زمانی مخصوص به خودش هست و حاوی چند پیام مهم و حتی انقلابی. این پیام ها رو میشه از صحبتهای او پسر بچه که نقش روح گریشا رو بازی میکرد فهمید.
اما اجازه بدید اینو بگم که با وجود جمعیت زیاد بازیگرا متاسفانه کار در برخی موارد خیلی کسل کننده میشد. و نمایش پیام خودش رو نتونست برسونه
کار دارای رنگ و لعاب بود اما روح نسبتا ضعیفی داشت
بازی برخی بازیگرا که اکثرا هم قشر جوان و تازه کار بودن با اینکه داشتن سعی خودشون رو میکردن اما به هر حال مقدار زیادی ضعف داشت.