تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
تماشاخانه طهران
بلک باکس ایران مال
خانه نمایش داSB > com/org | (HTTPS) localhost : 13:45:05
در خصوص نمایش زیبایی دو استکان چای داغ میل دارم موارد زیر را در میان بگذارم :
1- من این نمایش را در اجرای چهاردهم آذر دیدم و به دلیل اینکه ... دیدن ادامه ›› دو اجرا بیشتر از آن باقی نمانده است به همه دوستان توصیه می کنم دو اجرای آخر را از دست ندهند و حتما به دیدن این نمایش بروند.
2- بازی هر دو بازیگر نمایش آقایان جامع و رحیمی عالی و در اوج تسلط به دیالوگ ها بود.
3- در نیم ساعت اول نمایش پرش های زمانی مکرر باعث راز گونه شدن نمایش و جذب سریع تماشاگر به صحنه نمایش شده بود که این موضوع به علت ساختار نمایشنامه و البته هنر کارگردان بود که در ابتدا کمی تماشاگر را آزار میداد اما کم کم تماشاگر جذب صحنه می شد و با پیدا کردن خط روایی داستان از این پرش ها لذت می برد.
4-:استفاده چند باره از مجموعه تصاویر جنگ واقعی بجا و هنر مندانه بود و ضمن اینکه تماشاگر را در متن جنگ و تبعات واقعی آن قرار میداد، فرصت های زمانی مناسبی برای هضم نمایشنامه فراهم می کرد.
5- طراحی صحنه ساده و در عین حال کافی بود. استفاده از سرم با رنگ سیاه ایده خیلی جالبی بود.
6- کارگردان نمایش از نور استفاده خوبی کرده بود هر چند بعضا بازیگر ها در محل های نامناسب از کانون نور قرار می گرفتند. ضمنا صحنه درگیر شدن پزشک و بیمار و تابش نور منقطع فوق العاده بود، انتقال استرس و تعلیق به تماشاگر با استفاده از نور واقعا خلاقانه انجام شده بود و به نظرم این صحنه از بهترین صحنه های نمایش بود.
در آخر باید بگم "آدم ها از جنگ یا شهید قهرمان بیرون می آیند یا مرده متحرک"، فقط زمانی از جنگ خلاص میشوند که آخرین گلوله جنگ را هم شلیک کرده باشند که همه میدانند که این امر محال است و در نتیجه جنگ تا ابد ادامه دارد و تا ابد قربانی می گیرد.
1- من این نمایش را در اجرای چهاردهم آذر دیدم و به دلیل اینکه ... دیدن ادامه ›› دو اجرا بیشتر از آن باقی نمانده است به همه دوستان توصیه می کنم دو اجرای آخر را از دست ندهند و حتما به دیدن این نمایش بروند.
2- بازی هر دو بازیگر نمایش آقایان جامع و رحیمی عالی و در اوج تسلط به دیالوگ ها بود.
3- در نیم ساعت اول نمایش پرش های زمانی مکرر باعث راز گونه شدن نمایش و جذب سریع تماشاگر به صحنه نمایش شده بود که این موضوع به علت ساختار نمایشنامه و البته هنر کارگردان بود که در ابتدا کمی تماشاگر را آزار میداد اما کم کم تماشاگر جذب صحنه می شد و با پیدا کردن خط روایی داستان از این پرش ها لذت می برد.
4-:استفاده چند باره از مجموعه تصاویر جنگ واقعی بجا و هنر مندانه بود و ضمن اینکه تماشاگر را در متن جنگ و تبعات واقعی آن قرار میداد، فرصت های زمانی مناسبی برای هضم نمایشنامه فراهم می کرد.
5- طراحی صحنه ساده و در عین حال کافی بود. استفاده از سرم با رنگ سیاه ایده خیلی جالبی بود.
6- کارگردان نمایش از نور استفاده خوبی کرده بود هر چند بعضا بازیگر ها در محل های نامناسب از کانون نور قرار می گرفتند. ضمنا صحنه درگیر شدن پزشک و بیمار و تابش نور منقطع فوق العاده بود، انتقال استرس و تعلیق به تماشاگر با استفاده از نور واقعا خلاقانه انجام شده بود و به نظرم این صحنه از بهترین صحنه های نمایش بود.
در آخر باید بگم "آدم ها از جنگ یا شهید قهرمان بیرون می آیند یا مرده متحرک"، فقط زمانی از جنگ خلاص میشوند که آخرین گلوله جنگ را هم شلیک کرده باشند که همه میدانند که این امر محال است و در نتیجه جنگ تا ابد ادامه دارد و تا ابد قربانی می گیرد.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۶۰۶,۰۰۰ نفر
+۲۹,۱۱۰ برنامه
+۹,۲۸۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۲۶۹ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
