فارغ از مقایسه فیلم با مارمولک.
آنقدر کف سینمای کمدی ایران نشست کرده که به نظر میاد این فیلم قابل دیدن و نقده.
موضوعات و اشارات و دیالوگ ها غالبا لوث هستند و حاوی حرف و کلامی خارج از بطن جامعه نیستند.
کاراکترهای فیلم و برخی نماد های دیگر در فیلم به دلیل داشتن ما به ازا و یادآوری آنها به طنازی فیلم می افزاید و از نکات مثبت فیلم است.
بازی آقای بهداد بهتر خود ایشان است . سایر بازیگران در حد خود و یا ضعیفتر.
برای آقای تبریزی این فیلم یک حرکت به عقب است و حقیقتا به کارگردانی به سختی میتوان نمره قبولی داد.
سکانس های شلوغ از همه نظر (کارگردانی، فیلمبرداری، طراحی صحنه ....) به شددددددت ضعیف.
موسیقی فیلم متناسب و از نکات مثبت فیلم است.