در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | مریم رودبارانی درباره نمایش از اونور کارائیب کشوندیش اینجا چیکار!؟: یادداشت فرزاد پرچمی درباره ی نمایش نمایش از اونور کارائیب کشوندیش این
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 19:42:33
یادداشت فرزاد پرچمی درباره ی نمایش
نمایش از اونور کارائیب کشوندیش اینجا چیکار!؟


نمایش از اونور کارائیب کشوندیش اینجا چیکار!؟ برشی مختصر و کوتاه از گذران این روزهای بخشی از طبقه متوسط جامعه و استیصال و پریشانی آنها در مرحله بعداز ((اتفاق)) است. اتفاقهایی که آهسته آهسته آنها را در شرایطی قرار میدهد که یا دیگر درک درستی که از حضور اتفاقها ندارند و یا از فرط حجم آشفتگیِ اطرافشان(اجتماع)، بی تفاوت شده اند. و نمایشِ این پریشانی و بی اهمیتی، شمایلی خنده دار میسازد! کنایه تمسخر آمیز و خنده دار از یکی که دارو و دستگاه توانبخشیِ جنسی میفروشد و هجوم تماسهای تلفنی با او، نمایش اختگی و بی حس و حالی جمعی نیست که میخواهند با یک قرص یا آمپول یا دستگاه، جنسیت(قدرت) مخدوش شده و معیوب خود را بازسازی کنند؟! و یا دیگری که وقت و بی وقت و اغلب بیدلیل سری به دستشویی میزند،کمی غر میزند،هدفون بی پخش و صدا در گوشش میگذارد و یا حتی سیگارش را نمیتواند به درستی روشن کند؟! و آن یکی که مابین بی شمار اتفاقات ریز و درشت اطرافمان به تمرین راه رفتن روی آب یا رفتن به کلاسِ دید تلسکوپ(با آن شکل قلابی وارِ بُنجل تلسکوپ) فکر میکند؟!
این معجون غریب و عجیب با اجرای خوب بازیگران و میزانسن های خوب، تماشاگر را بارها میخنداند. انتخابی صحیح و هوشمندانه ... دیدن ادامه ›› از لحن و اجرا برای چنین نمایشی.که میتوانست البته در شکل و قواره ای دیگر و دقیقا با همین محتوا، سیاه و تلخ و گزنده باشد. که البته اینگونه نیست و آگاهانه به سمت اجرای فعلی با چاشنی طنز رفته.
نمایش جزئیات خوب و کار شده ای دارد.
سرنوشت و زیستِ مارمولکِ(ایگوانا) کمیابی که از آنسوی دنیا با مشقت فراوان آمده،دقیقا در معجون شرقی/غربی آپارتمانهایی که مرز نامشخص بین خانه/شغل را با خود حمل میکنند، در انعکاس احوال معلق و مغشوش شخصیتها به خوبی شکل گرفته. موجودی که مرز بین بودن و هستیش با فقدانش، قرار است اتفاق مهمی باشد که نیست! همان ترس خنده دار و دیالوگ محوری که شخصیتهای نمایش از صاحب مارمولک دارند و بواسطه آن نمایش را بخوبی پیش میبرند.به نوعی و بنظرم حدفاصل اهمیت واقعیت با پوچی آن، که در طول نمایش آهسته آهسته آشکار میشود، کارکرد مورد نظر کارگردان و نویسنده این نمایش را شکل داده.
نمایش از کارائیب کشوندیش اینجا چی کار؟
با میزانسن و ضرباهنگی درست و البته متنی خوب و کارشده، با انتخاب لحنِ طنز گونه و بازیهای خوب بازیگران آن، نمایشی سرپاست که حرفش را خوب میزند.
تبریک و خسته نباشید به تمامی اعضای گروه و امید برای اجراهای بیشتر و بهتر.