اگر قرار بود خود آیدین سیار سریع به تماشای همچین فیلمی بشینه، حتما روز بعدش کانال، صفحه ی اینستاگرام و توییترش پر بود از نقد های منفی و گلایه از عقبگرد های سینمای طنز ایران.
با تمام علاقه و احترامی که به نوشته های آیدین سیار سریع، و کارگردانی کمال تبریزی دارم، فیلم هم از نظر بطن داستان و فیلمنامه که برمیگرده به نویسنده، هم از نظر کارگردانی و سرعت فیلم تا حد زیادی حوصله سر بر بود. با شنیدن اسم این دو نفر هیجان زیادی برای تماشای فیلم داشتم که بعد از ترک سالن به یک خمیازه بدل شد.