سیاوش پاکراه:
در ابتدا خیلی ساده بگویم که نمایش را دوست داشتم؛ به سه دلیل که برای من خیلی مهم هستند. اولین دلیل اینکه، جواد عاطفه در این کار و کارهای قبلی که از او دیده‌ام، هنوز دنبال این است که تماشاگر را متأثر کند و نه متحیر؛ مسئله‌ای که امروز در تئاتر ما خیلی باب شده؛ یعنی تأثر را فدای تحیر کردن!
یک مشخصه خوب دیگر نمایش این است که جواد عاطفه مسیر خود را در ملودرام همچنان ادامه می‌دهد و از تکنیک‌های ادبیات داستانی استفاده می‌کند. این اتفاقی نادر و خوب است و جریان سیال ذهن به معنای واقعی در شیوه نویسندگی این کار دیده می‌شود.
بازی عاطفه پاکبازنیا تکنیکال و سخت و مثل یک ماراتون است، که به خوبی از پس آن برمی‌آید. همه این نکات سبب می‌شود تا نمایش از نظر من محترم و قابل ستایش باشد.‌‌