در مقایسه با فیلم1، باید بگم نسخه 2 هم در همون سطح و شاید کمی بهتر بود.
ترکیب چندباره سام درخشانی و پژمان جمشیدی به نظرم همچنان جذاب بود. داستان اما همون خط داستانی فیلم یک رو داشت و طبیعتاً قابل پیش بینی بود.
در مجموع با فیلمی صرفاً سرگرم کننده رو به رو هستیم که طنزش شاید مخاطب رو از خنده روده بر نکنه اما حداقل شوخی های لوس و بی مزه هم نداره.
و خب بدیهیه که نباید دنبال یه کار عمیق و منحصر به فرد باشیم :)