برای دیدن این نمایش بهتره که نمایشنامه اصلی رو بخونید، به خاطر اینکه یکی از نقاط قوت کار، در واقع نقطه طلایی کار کار دراماتورژ (استاد رحمانیان) روی نمایشنامه است.
از نمایشنامه که بگذریم دکور بسیار کاربردی و چشم‌نوازی داشت که این روزها کمتر تو تئاتر ما دیده می‌شه، دکوری که معلومه برخلاف این روزها بیشتر از اینکه به صرفه جویی در هزینه فکر بشه به در خدمت کار بودن دکور فکر شده بود.
بازی های بازیگران هم درکل خوب بود، با اینکه تعدادی از بازیگرا هنرجو بودن ولی بازی پخته بازیگرای حرفه ای اون رو پوشش داده بود.
به نظرم نقطه ضعف کار تبلیغات کار بود، این روزها کارهای خیلی ضعیف تر بیشتر تو بوق و کرنا می شم ولی حیف این کار خوب که خوب معرفی نمیشه!