سال 2017 در گالری Klaus Kiefer در شهر اسنِ آلمان با نقاشی های Bruno Pontiroli آشنا شدم. نقاشی برتر آن گالری به ایشان تعلق گرفته بود که تصویری سورئال از به آغوش کشیدن یک اسب خمیده توسط یک انسان برهنه را نشان می داد. ایشان که خودشان در آن گالری حضور داشتند اذعان کردند که یک نقاش گرجستانی به نام Hannah Yata (چند ماه قبل از آن گالری) از نقاشی او الهام گرفته است و فقط جای اسب را با یک اژدها عوض کرده است در حالی که هیچ نامی از او به عنوان منبع الهام نبرده است، ایشان نیز از آن نقاش گرجستانی شکایت کرده بودند و ظاهراً غرامت نیز دریافت کرده بودند (البته به نظر من نقاش گرجستانی تقلید واضحی هم از اثر ایشان نکرده بود!). خلاصه اینکه خوشبختانه یا متأسفانه هنرمندان ایرانی قرار نیست در خصوص منابع الهام خویش به کسی پاسخگو باشند و جالب تر اینکه حتی دغدغه ای نیز بابت ذکر نام منبع الهام (از روی شرافت یا صداقت) ندارند! جای شکرش باقی است که جناب ثروتی در اثر قبلی شان (تن شوری)، پس از تذکرات برخی مخاطبین سرانجام حاضر شدند نامی از فیلم "صحنه هایی از یک زناشویی / برگمان" به عنوان منبع الهام ذکر کنند البته تئاتر "تن شوری" اندکی بیش از یک الهام بود و حدوداً کپی کلمه به کلمۀ فیلم مذکور بود.
چنانچه یک هنرمند به کپی آثار کمتر شناخته شدۀ دیگر هنرمندان روی آورد (بدون ذکر منبع)، احتمالاً با توجه به اینکه دیگر نیازی به خلاقیت، تمرین طولانی و آزمون و خطای هنری نخواهد داشت پس به این فرآیند عادت می کند و بدون کمترین تلاشی مسیر ترقی را میان مخاطبین ناآشنا و فروشِ هرچه بیشتر آثار خود هموار می ... دیدن ادامه ›› سازد.

لینک نقاشی Bruno Pontiroli
https://www.pinterest.com/pin/328481366566795867

لینک نقاشی کپی شده توسط هنرمند گرجستانی
https://www.pinterest.com/pin/648236940095968602

لینک پوستر نمایش جنایت و مکافات
https://media.mehrnews.com/d/2019/06/05/3/3146900.jpg