تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تماشاخانه هیلاج
تالار هنر
خانه هنر دیوار
مجموعه تئاتر لبخند
بلک باکس ایران مالSB > com/org | (HTTPS) localhost : 10:06:35
بنده این نمایش را از منظر یک مخاطب عام تئاتر ایران مورد بررسی قرار می دهم.
این نمایش بیانگر نگاهی کم سطح به روابط رو به انحطاط این روزهای جامعه ... دیدن ادامه ›› ما که متاثر از شبکه های اجتماعی شده می پردازد و بار دیگر با بازطرح مساله(جذاب) خیانت تلاشی در راستای آن دارد که نشان دهد چگونه ساده اندیشی یک زن در مقام همسر(خ مهری) و عدم پایبندی یک مرد در مقام همسر و صد البته نفر مونث سوم(خ رخام)می تواند زمینه ساز مسائل دیگر گشته و حیات یک زندگی نابود گردد.
نویسنده تمایل دارد با طرح کلمه هایی چون "اگر من این کار را نمی کردم" تلاش در آن دارد تا با طرح مساله سهل انگاری ضمن ارائه راه حل به مخاطب، عنوان نماید که می شد با اندکی دور اندیشی جلو چنین مصائبی را گرفت غافل از اینکه درخت اخلاق جامعه از ریشه پوسیده است و مسائلی چون شبکه های اجتماعی، اختلاط روابط زن و مرد، عدم توجه به روابط پنهان خانواده، همگی بستری است در جهت انحطاط اخلاق و تماما وسیله رسیدن به هدف می باشند. به نظر بنده بهتر بود با واکاوی عمیق تر و ریشه ای تر(مثلا استفاده از تجارب روانشناسان و متخصصان مسائل اجتماعی و ...) لایه های پایین تری از این مسائله به نمایش در آمده به نمایش محصول نهایی خیانت(زن و مرد کلید دار داستان) در کنار شبکه های اجتماعی به عنوان وسیله و سهل انگاری به عنوان جرقه این اشتعال بسنده نمی شد. شاید می شد بدینوسیله مخاطب را دست پر تر و با دغدغه بیشتر و ذهن مشغول تر روانه جهان بیرون نمایش نمود. مثلا مسائلی چون" پس اخلاق چه می شود" یا" راه حل چیست" یا "من به عنوان فردی از این جامعه چه باید بکنم" یا " شبکه های اجتماعی ضرورت امروز دنیاست حال رویکرد ما در این رابطه چگونه باید باشد" یا " رویکرد ما در رابطه با افراد ضعیف تر در حفظ رابطه زناشویی چگونه باید باشد" یا " من به عنوان یک همسر چگونه باید باشم" می توانست به غنای متن کمک نماید.(آقای شهلایی ضمن استفاده از کارشناسان مسائل اجتماعی، از منتقدان تندی که می توانند به غنای متن شما کمک شایانی نمایند بهره بجویید. ضمن حفظ اعتماد به نفس بالا، از افرادی که از متن شما را تشویق می نمایند فاصله گرفته و دست متنقدان تند خود را به گرمی بفشارید.
بازی ضعیف خانم رخام با آن لحن بچگانه در رویاها(که البته ربطی به خود ایشان و مهارتشان ندارد) و یا نحوه نشان دادن چگونگی جذب شدن یک زن در یک رابطه با یک مرد متاهل مساله دار، یا بازی یکنواخت خانم مهری یا اغراق آمیز ایشان در سکانسهای پایانی و عدم وجود توازن در بروز احساسات مسائلی است فنی که نیازی به اضافه گویی ندارد. البته به نقش برجسته آقای شیری نیز باید اشاره نموده و از ایشان تقدیر نمایم. کمتر نمودن نقش "کودکی که هرگز متولد نشد" و عمق بخشی به متن می توانست به غنای مطلب کمک نماید. مواردی چون توجه به چیدمان منزل زن خاطی در شیب تند جریان احساسی سکانسهای پایانی، نتیجه ای جز از ریتم افتادن انتقال مطلب به مخاطب نداشت.
سایر موارد : (زمان و احترام به حریم خصوصی)
زمان ارزشمند ترین دارایی هر فرد است. با آغاز دیرهنگام نمایش و اتلاف وقت مخاطب در جهت تشویق هنرمندان مدعو و همچنین در اختیار دادن صندلی افرادی که با هزینه کرد شخصی در این نمایش حضور یافته اند موجبات ناراحتی ایشان را فراهم ننمایید. گرفتن عکس از مخاطبان و تماشاگران نیازمند اجازه است و باید از ایشان خواسته شود چنانچه دوست دارند در عکس یادگاری شما حضور داشته باشند. فراموش نکنیم مخاطب اصلی نمایش همین تماشاگران ساده و بی اسم و نشان می باشند که با حمایتهای مادی و معنوی ما زمینه ساز تعالی فرهنگ ایران عزیزمان هستند.
دو نکته:
1- ویرایش متن از لحاظ نگارشی و ... به دلیل زمان اندک مقدور نبود.
2- خانم مهری من منتقدان تند خود را از دوستان بسیار نزدیکم بسیار بسیار بسیار بیشتر دوست می دارد. ایشان موجبات تعالی بیشتر من هستند تا مشوقان من. لذا از دست من ناراحت نباشید
3- از بیان نکات مثبت این نمایش خودداری گردید.
این نمایش بیانگر نگاهی کم سطح به روابط رو به انحطاط این روزهای جامعه ... دیدن ادامه ›› ما که متاثر از شبکه های اجتماعی شده می پردازد و بار دیگر با بازطرح مساله(جذاب) خیانت تلاشی در راستای آن دارد که نشان دهد چگونه ساده اندیشی یک زن در مقام همسر(خ مهری) و عدم پایبندی یک مرد در مقام همسر و صد البته نفر مونث سوم(خ رخام)می تواند زمینه ساز مسائل دیگر گشته و حیات یک زندگی نابود گردد.
نویسنده تمایل دارد با طرح کلمه هایی چون "اگر من این کار را نمی کردم" تلاش در آن دارد تا با طرح مساله سهل انگاری ضمن ارائه راه حل به مخاطب، عنوان نماید که می شد با اندکی دور اندیشی جلو چنین مصائبی را گرفت غافل از اینکه درخت اخلاق جامعه از ریشه پوسیده است و مسائلی چون شبکه های اجتماعی، اختلاط روابط زن و مرد، عدم توجه به روابط پنهان خانواده، همگی بستری است در جهت انحطاط اخلاق و تماما وسیله رسیدن به هدف می باشند. به نظر بنده بهتر بود با واکاوی عمیق تر و ریشه ای تر(مثلا استفاده از تجارب روانشناسان و متخصصان مسائل اجتماعی و ...) لایه های پایین تری از این مسائله به نمایش در آمده به نمایش محصول نهایی خیانت(زن و مرد کلید دار داستان) در کنار شبکه های اجتماعی به عنوان وسیله و سهل انگاری به عنوان جرقه این اشتعال بسنده نمی شد. شاید می شد بدینوسیله مخاطب را دست پر تر و با دغدغه بیشتر و ذهن مشغول تر روانه جهان بیرون نمایش نمود. مثلا مسائلی چون" پس اخلاق چه می شود" یا" راه حل چیست" یا "من به عنوان فردی از این جامعه چه باید بکنم" یا " شبکه های اجتماعی ضرورت امروز دنیاست حال رویکرد ما در این رابطه چگونه باید باشد" یا " رویکرد ما در رابطه با افراد ضعیف تر در حفظ رابطه زناشویی چگونه باید باشد" یا " من به عنوان یک همسر چگونه باید باشم" می توانست به غنای متن کمک نماید.(آقای شهلایی ضمن استفاده از کارشناسان مسائل اجتماعی، از منتقدان تندی که می توانند به غنای متن شما کمک شایانی نمایند بهره بجویید. ضمن حفظ اعتماد به نفس بالا، از افرادی که از متن شما را تشویق می نمایند فاصله گرفته و دست متنقدان تند خود را به گرمی بفشارید.
بازی ضعیف خانم رخام با آن لحن بچگانه در رویاها(که البته ربطی به خود ایشان و مهارتشان ندارد) و یا نحوه نشان دادن چگونگی جذب شدن یک زن در یک رابطه با یک مرد متاهل مساله دار، یا بازی یکنواخت خانم مهری یا اغراق آمیز ایشان در سکانسهای پایانی و عدم وجود توازن در بروز احساسات مسائلی است فنی که نیازی به اضافه گویی ندارد. البته به نقش برجسته آقای شیری نیز باید اشاره نموده و از ایشان تقدیر نمایم. کمتر نمودن نقش "کودکی که هرگز متولد نشد" و عمق بخشی به متن می توانست به غنای مطلب کمک نماید. مواردی چون توجه به چیدمان منزل زن خاطی در شیب تند جریان احساسی سکانسهای پایانی، نتیجه ای جز از ریتم افتادن انتقال مطلب به مخاطب نداشت.
سایر موارد : (زمان و احترام به حریم خصوصی)
زمان ارزشمند ترین دارایی هر فرد است. با آغاز دیرهنگام نمایش و اتلاف وقت مخاطب در جهت تشویق هنرمندان مدعو و همچنین در اختیار دادن صندلی افرادی که با هزینه کرد شخصی در این نمایش حضور یافته اند موجبات ناراحتی ایشان را فراهم ننمایید. گرفتن عکس از مخاطبان و تماشاگران نیازمند اجازه است و باید از ایشان خواسته شود چنانچه دوست دارند در عکس یادگاری شما حضور داشته باشند. فراموش نکنیم مخاطب اصلی نمایش همین تماشاگران ساده و بی اسم و نشان می باشند که با حمایتهای مادی و معنوی ما زمینه ساز تعالی فرهنگ ایران عزیزمان هستند.
دو نکته:
1- ویرایش متن از لحاظ نگارشی و ... به دلیل زمان اندک مقدور نبود.
2- خانم مهری من منتقدان تند خود را از دوستان بسیار نزدیکم بسیار بسیار بسیار بیشتر دوست می دارد. ایشان موجبات تعالی بیشتر من هستند تا مشوقان من. لذا از دست من ناراحت نباشید
3- از بیان نکات مثبت این نمایش خودداری گردید.
حمیدرضا مرادی، علی جباری و رضا بهکام این را
خواندند
فرزاد جعفریان، رضا بهداد و نغمه این را دوست دارند
فرزاد جعفریان، رضا بهداد و نغمه این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۵۱,۰۰۰ نفر
+۲۸,۵۲۰ برنامه
+۸,۹۴۹,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۴۹۵ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
