گروتسکی برای سفید مایل به سیاه
نمایش آبی مایل به صورتی به نویسندگی و کارگردانی ساناز بیان کار خوب و قابل قبولی است. این کار که بر اساس تحقیق چندساله نویسنده صورت گرفته به موضوع وضعیت و مشکلات تراجنسیتی ها می پردازد. در طی نمایش، بازیگران در نقش افرادی که با این مسئله درگیر بوده اند رو در روی تماشاگران از رنج ها و مصائب شان حرف می زنند. در این بین مخاطب بصورت متواتر غمنامه های آنها را گوش می کند و مدام با این مشکلات می خندد، و بلافاصله شوکه و غمگین می شود. گاهی حرف ها و حرکات خنده دار است ولی مخاطب گریه می کند. برخی کارها و وجنات بازیگران طنز است ولی خودش غم نامه هایی است که خنده را با گریه روبرو می کند و در این بازی گروتسک رنج هایند که پیروز میدان می شوند. چرا که دردهای بشری تمامی ندارد. و اینکه انگار صرفا این همذات پنداری دوساعته به کار نویسنده نمی آید و می خواهد به هدف اش که همان آگاهی عمومی نسبت به شرایط این افراد است، برسد؛ که می رسد. چرا که به گمان من پس از دیدن این کار، نگاه ها و سوء تفاهم ها به این افراد تغییر می کند.
نمایش آبی مایل به صورتی کارگردانی و طراحی خوبی داشت، و بازی ها درخشان بود. طوری که حتی با وجود مونولوگ گویی های طولانی بازیگران، ریتم نمی افتاد. دکور از ویژگی قابل قبولی برخوردار بود...فلزهای سخت و سردی که گاهی پله های بیمارستان و دادگاه و وزارت کشور می شدند، گاهی آپارتمان و نیمکت های پارک. شیب دار بودن پله ها نشانگر وجود دوگانه آدم ها و شرایط بالا و پایین آن هاست. که گاهی با عاشق شدن بالا از پله ها می رفتند و با طرد شدن پایین می امدند.نور هم مولفه اثر گذاری بر کار داشت و تک نور های موضعی موجب می شد تا تمام هوش و حواسمان را از دور و اطراف و این زندگی جمع کنیم بیاوریم در روایت ها و رنج های این آدم ها. بازی بهنام شرفی انصافا درخشان بود. با اینکه شمرده شمرده و هیستریک از خاطراتش حرف می زند ولی مخاطب را تا آخر قصه اش به دنبال خودش می ... دیدن ادامه ›› کشاند. همین طور هادی عطایی که لحن و حرکات بازیگر در خدمت کار قرار گرفته بود. استفاده و بازی گرفتن از دست ها و انگشتان شرفی و عطایی قابل توجه است. بازی مرضیه بدرقه هم در نقش ترنس اف تو ام(زن به مرد) خیلی خوب بود و ایضا عاطفه رضوی. و خلاصه اینکه دغدمه مندی ساناز بیان که مخاطبان را با موضوعی تلخ و واقعی به بیرونِ سالن هدایت می کند و ما می مانیم و تامل در مشکلی دیگر و درد و رنج های انسان امروز و این رسالت هنر است.و این معرفت تئاتر است.