پرفورمنس وجود...
انتخاب اسم کار و انتخاب محیط اجرایی اولین فاکتور برای فکر کردن من به این پرفورمنس بود. بهزاد غلامی خسته نباشی و ممنون از اینکه تلاش میکنی برای شناخت رقص بوتو.
به عنوان یک مخاطب تئاتر لذت بردم از این اجرا.. راجع به رقص و تمپوی بسیار پایین بدن بازیگر که تاکید بر تسلط ایشان بر بدنشون داشت و "وجود" که موضوع این پرفورمنس بود همین بس که بگم ای کاش چنین کارهایی بیشتر مورد توجه قرار بگیره.
به شخصه معتقدم فضای تئاتر کشور ما، نیاز به دیده شدن داره. دیدن زمانی اتفاق میفته که هر موضوع و شیوه اجرایی مورد آزمون و خطا قرار بگیره. (البته توسط گروهی کاربلد) و قطعا حمایت درست از چنین اجراهایی کمک زیادی به سواد ما از تئاتر میکنه. پرفورمنس وجود ذهن من مخاطب رو درگیر کرد، اینکه میشه با بدن فریاد زد، با بدن شنید، با بدن سکوت کرد و با بدن رقصید...

خسته نباشید میگم به بهزاد غلامی عزیز و گروه اجراییشون و همچنین به خانه نمایش دا برای استقبال و حمایت از چنین اجراهایی.