با ایده بسیار جذابی روبرو هستیم و یک شخصیت جذاب با زندگی پیچیده
بعد از استیو جابز به نظر میاد جناب رنجبر با وسواس بیشتری این کار رو در این نمایش ادامه دادند که به نظرم کال شد و به مرحله پختگی نرسید این وسواس.
نورپردازی خوب بود نمایش سایه ها روی دیوار به جذابیت پرده های اجرا اصافه میکرد موسیقی درجه یک بود و فکر میکنم نقطه قوت اجرا بود چون دکور خاصی هم نداشت مانند نمایش استیو جابز اما کار دکور رو نور انجام میداد که در این نمایش به خوبیه قبل در نیومده بود و اما بازیها اخانم رسول زاده بازیشون قابل قبول بود اما اینکه در دو نقش با تغیرر فقط کلاه ظاهر شدند جالب نبود چون واقعا تغییری نداشت حتی در نوع بازی یا گویششون بازی اقای امام بخش با اینکه قوی بود و مسلط به کار بودند به نظر نشد که بشه اون قالب در بیاد و در مورد خانم عباسی خواندن اپرا نه جذاب بود نه اون پرده ها از نمایش چیزی به کار اصافه میکرد و نقش پدر هم میتونست خیلی بهتر باشه هم در پرداخت هم در اجرا. در کل به نظرم سطح اجرا از نمایش جابز پایینتر بود یا شاید توقع بنده بالا بود در کل اما قابل قبول بود. طولانی بودن نمایش و نداشتن سکوت به متن لطمه زده بود با اینکه متن خوب کار شده بود.
حالا برسم به بخش جذاب ماجرا که مهمانهای ردیف اول بودند خانم بازیگر تیاتر با همراهانشون کل اجرا حرف زدند و ایراد گرفتند بلند بلند و اخر سر هم خود خانم فرشاد جو
برای نشان دادن دلخوری بلند هم نشد دستم نزد که البته نظرشون بوده و قسمت بد اینجاست که بلند بلند همون پایان اجرا بگید وای چقدر بد بود طوری ... دیدن ادامه ›› که کل مردم بفهمن و حتی عوامل اجرا به عنوان یک مهمان و همکار واقعا ی رفتار غیر حرفه ای و حتی غیر اخلاقی هم هست بگذریم که کل اجرا سر مارم بردید . یادم باشه سر ی اجرا بیام از کارتون حتما بلند بلند حرف بزنم وسط اجرا ببینم دوست دارید.-))
خسته نباشید میگم به جناب رنجبر و کل عوامل اجرایی ممنون .