‏تئاتر گونه‌ای از هنر است و شاید یکی از والاترین نمودهای هنر و به همین دلیل همچون سایر هنرها جوهره و کار آن بیان ایده (ιδέα / (είδος است؛ یعنی همان کاری که فلسفه به فرمی دیگر انجام می‌دهد. به همین دلیل آنکه بویی از ایده/حقیقت نبرده است جز مجموعه‌ی ناله‌های شبه‌دغدغه‌مند و توده‌ای ‏ کلام در هم پیچ بی‌معنا (به دلیل همان فقدان فهم ایده) توان خلق هنر را نیز ندارد و چیزی که خواهد ساخت/نوشت بیمار نزاری می‌شود که گویی به زورش به تخت صحنه بسته‌اند جهت تشریح در مقابل دیدگان تماشاگر. تنها فهم ایده است که توان خلق را به خالق می‌بخشد.
هیچ لذتی در دیدن این کار نبود متاسفانه!!!