اسم نمایشی ( من تاجی ام ) همچون کتاب (من منچستر یونایتد را دوست دارم )که یادآور یک تیم بزرگ فوتبالی جهان است ، یادآور یک تیم بزرگ فوتبالی ایران است .اما با خواندن کتاب من منچستر یونایتد را دوست دارم و دیدن تئاتر من تاجی ام یهو از دنیای فوتبال پرت میشیم به تاریخ قاجار و خان زاده های ایرانی (البته کتاب دوره پهلوی را دربرمی گیرد). خب این یک سوپرایز جذابه
از طرفی دیگر فضای داستان که با محوریت زندگی زن در دوره قاجار هست یادآور (کتاب های سه زن و خانوم ) ا ز مسعود بهنود است با این تفاوت که در کتاب بهنود تاکید بر نقش کلیدی زن در دوره قاجار شده و در تئاتر من تاجی ام سرنوشت ناخوشایند زن در دوره قاجار ترسیم میشه و انتخاب موضوعی قشنگی هست.
نقطه قوت تئاتر من تاجی ام موزیکال بودن و صدای دلنواز خواننده زن که همزمان با بازی زیباشون کار را جذاب تر میکرد. دنیای موازی که دیگر دوستان هم بر این مورد تاکید داشتند بصورت زیبا و بجا در نمایش بکار برده شده . دو بازیگر صامت صحنه و البته بسیار تاثیرگذار بر پیشبرد داستان و تداعی کننده فضای تاریخ قاجار بازی زیبایی داشتند. بازیگر نقش راوی که با فعالیت زیادی که بر روی صحنه داشت و کارکترهای متفاوتی را بازی کرد خیلی خوب از پس کار برمیاد البته یه نکته آزاردهنده در این نقش فریادهای گاه و بی گاهی که بنظرم زیادی کار را شلوغ می کرد. و متاسفانه جاهایی از نمایش گسستگی داستان و ارتباط سریعی که بین پرده های نمایش اتفاق نمی افتاد تماشگر را خسته می کرد.
بصورت کلی بازی بازیگرها و قطعات موسیقی خیلی خوب بود اما انچان که باید متن نمایش دلنشین نبود که مثل کتاب هایی که گفتم دوره قاجار را به خوبی تداعی کند و البته گسستگی که اتفاق می افتاد و ایجاب می کرد که زمانی هرچند کوتاه مکث کرد و روند داستان را به هم وصل کرد از جذابیت کار کم می کرد.
در اخر هم دست همه عوامل این کار درد نکند و حسابی خسته نباشند که مطمئنا بسیار زحمت کشیدند.