تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
مجموعه تئاتر لبخند
بلک باکس ایران مالSB > com/org | (HTTPS) localhost : 04:16:48
50-50
اسم قابل تاملی برای تیاتر مرتضی اسماعیل کاشی است.
شاید در تمام اتفاقاتی که در اجرا بود چه صحنه و چه تیاتر تماشاگر همه چی 50-50 بود
از ... دیدن ادامه ›› سالن اجرا تا انتخاب بازیگر.
مرز بین پرفورمنس و کوروگرافی و تیاتر اپیک
به هرحال 50-50 مملو بود از ایده های اجرایی -استفاده بهینه از بازیگر- صحنه مینیمالی که پر بود از کنش جسمانی و تکنیک های دیگر.
تیاتری که آلوده لحن حماسی برشت بود و با حرکات پرفورمنس گونه اسماعیل کاشی آن را تلطیف کرده بود.رنج و مشقتی که در کنار حقیقی بودن ماجرا با تصویر سازی خوب ، دنیایی دیگر را پیش پای تماشاچی می گذاشت.
جدای تاخیر 20 دقیقه ایی کار که واقعا اذیت کننده بود ، دیدن سالن جمع و جور هیلاج هم جالب توجه بود و چه انتخاب مناسبی
استفاده از راهروی جانبی سالن برای بودن دو نفری که راوی بودن و یا زندانبان .
دو باکس شیشه ایی چه در کنار
و چه در میزانسن که استفاده چندگانه از آنها به جذابیت طراحی صحنه افزود بود،
آشویتس ذهنی×
اسماعیل کاشی آشویتس یا داخائو و یا ترزینشتات خود را ساخته با همان قساوت ژرمن ها
اتاق گاز،رد دستان بر روی دیوار ها، ناله های بی پایان،موهای جدا شده از سر ها و بی رحمی های بی پایان
همه و همه ی این ها در فضایی سورریال.
- از ان جاییکه کار،کاری آکادمیک بود و فاقد سوپر استار،چه سینمایی و یا تیاتر ، باید کار را در همین درجه بندی مورد قضاوت داد از جمله اجرای چند وقت پیش حسن معجونی و یا نصیر ملک جو، که البته با توجه به ایدئولوژی و فضا سازی 50-50 ،اسماعیل کاشی پا را فراتر گذاشته بود.
به هر صورت در مجموع 50-50 اجرای است که باید دید و باید دید.
سپاس از گروه اجرایی کار و آرزوی موفقیت روز افزون
اسم قابل تاملی برای تیاتر مرتضی اسماعیل کاشی است.
شاید در تمام اتفاقاتی که در اجرا بود چه صحنه و چه تیاتر تماشاگر همه چی 50-50 بود
از ... دیدن ادامه ›› سالن اجرا تا انتخاب بازیگر.
مرز بین پرفورمنس و کوروگرافی و تیاتر اپیک
به هرحال 50-50 مملو بود از ایده های اجرایی -استفاده بهینه از بازیگر- صحنه مینیمالی که پر بود از کنش جسمانی و تکنیک های دیگر.
تیاتری که آلوده لحن حماسی برشت بود و با حرکات پرفورمنس گونه اسماعیل کاشی آن را تلطیف کرده بود.رنج و مشقتی که در کنار حقیقی بودن ماجرا با تصویر سازی خوب ، دنیایی دیگر را پیش پای تماشاچی می گذاشت.
جدای تاخیر 20 دقیقه ایی کار که واقعا اذیت کننده بود ، دیدن سالن جمع و جور هیلاج هم جالب توجه بود و چه انتخاب مناسبی
استفاده از راهروی جانبی سالن برای بودن دو نفری که راوی بودن و یا زندانبان .
دو باکس شیشه ایی چه در کنار
و چه در میزانسن که استفاده چندگانه از آنها به جذابیت طراحی صحنه افزود بود،
آشویتس ذهنی×
اسماعیل کاشی آشویتس یا داخائو و یا ترزینشتات خود را ساخته با همان قساوت ژرمن ها
اتاق گاز،رد دستان بر روی دیوار ها، ناله های بی پایان،موهای جدا شده از سر ها و بی رحمی های بی پایان
همه و همه ی این ها در فضایی سورریال.
- از ان جاییکه کار،کاری آکادمیک بود و فاقد سوپر استار،چه سینمایی و یا تیاتر ، باید کار را در همین درجه بندی مورد قضاوت داد از جمله اجرای چند وقت پیش حسن معجونی و یا نصیر ملک جو، که البته با توجه به ایدئولوژی و فضا سازی 50-50 ،اسماعیل کاشی پا را فراتر گذاشته بود.
به هر صورت در مجموع 50-50 اجرای است که باید دید و باید دید.
سپاس از گروه اجرایی کار و آرزوی موفقیت روز افزون
میترا، علی پازکی، سپهر، امیر مسعود، رضا بهکام، مینا، دایِه* و حسین پوریعقوب این را
خواندند
۱۵ نفر این را دوست دارند
۱۵ نفر این را دوست دارند
خریدار علی نجاریان (alinajarian)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
علی نجاریان @event_artist
از ۱۰ شهریور ۱۳۹۵
ممنونم
۰۶ مهر ۱۳۹۸
دوست‌دارم
پاسخ
محمدحسن خان ارادتمند
نه فی الواقع سعی من بر اینه که اصولا در هیچ زمینه ایی متوهم نباشم. و من باب مزاح گفتم و لی در ارتباط با مینی مال بودن بودن متن هم حق با حضرتعالیست، چه از باب کج فهمی و چه سرسری نوشته شدن ولی خب از آن سویی که خودم هم از متن های سرگشاده فراری ام ،به همین دلیل سعی میکنم نکات مهم و -آنی- که تا پایان نمایش همراهم بوده است را به اشتراک بزارم.
من پاسخگوی هر پرسشی هستم با طیب خاطر.
ایام به کام
نه فی الواقع سعی من بر اینه که اصولا در هیچ زمینه ایی متوهم نباشم. و من باب مزاح گفتم و لی در ارتباط با مینی مال بودن بودن متن هم حق با حضرتعالیست، چه از باب کج فهمی و چه سرسری نوشته شدن ولی خب از آن سویی که خودم هم از متن های سرگشاده فراری ام ،به همین دلیل سعی میکنم نکات مهم و -آنی- که تا پایان نمایش همراهم بوده است را به اشتراک بزارم.
من پاسخگوی هر پرسشی هستم با طیب خاطر.
ایام به کام
در ارتباط با دلقک هم نظر خودت هستم ،با توجه به عوض شدن نور و خارج شدن از خط اصلی داستان، همون جوکر یا نیروی شر مد نظر کارگردان بوده،چون با اومدن جوکر ها (دلقک) یک هرج و مرج(chaos) پیش می آمد و نور صحنه قرمز میشد.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۶۰,۰۰۰ نفر
+۲۸,۶۴۰ برنامه
+۹,۰۱۲,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۶۴۴ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
