اسم کار باعث شد بیام این اثر رو ببینم . من بعنوان یک بیننده لذت بردم از دیدن این نمایش . و حتی چند جا بغض کردم . مثلا اونجا ک بازیگر نقش علی محمودی تو نمایش بغض کرد و از دست خودش و قضاوت خودش عصبانی بود . واقعا صحنه تاثیر گذار و خوبی بود . از تماشای بازیه بازیگر نقش امیر واقعا لذت بردم . بدون اینکه دیالوگی بگه ، خیلی خوب تو نقشش فرو رفته بود و بغض جالبی تو چهره اش بود . و از تیکه هایه با نمکی هم که بازیگر نقش پویا داشت هم خیلی خوشم اومد . تبریک میگم ب کارگردان و نویسنده این کار که زحمت زیادی کشیده بودن برای هرچه بهتر شکوندن فضا ها و وصل کردن پارتها بهم . بر خلاف تئاتر های دیگه ، اصلا به انتهای داستان و تموم شدنش فکر نمیکردم . عالی بود