عجب کارگردانی....... دیوار ها رقصیدند و پس پرده ها نمایان شد... پشت دیوار ولپن پر از دیوانگی و حرص و شوریدگی است تا لحظه ای که دیوار فرو میریزد و چهره های تک تک ما..بدون نقاب.. عریان می شود...