بچه بودیم بهمون میگفتن : بزرگ میشی یادت میره
بزرگ شدیم بهمون گفتن : میگذره
بزرگتر که بشیم بهمون میگن : زندگیه دیگه ؛ همیشه اونطوری نمیشه که ما فکر میکنیم ممکنه بشه :)
همیشه بهمون یاد دادن صبر کنیم که بزرگ شیم ؛ صبر کنیم که بگذره ؛ صبر کنیم که روزامون بی‌دلیل فقط به امید آینده‌ای که شاید هیچ وقت نرسه ، بگذره .
به خاطر همینه که الان اینجاییم :)
جایی که شاید هیچ وقت انتظار نداشتیم ، باشیم ؛ که هیچ وقت آرزو نداشتیم ، باشیم :)
کاش بهمون در لحظه زندگی کردنو یاد میدادن !
اون وقت یاد میگرفتیم راحت فراموش کنیم راحت از گذشته درس بگیریم ؛ اونوقت روزامون به فکر کردن به آینده‌ای که معلوم نیس چه طوری میتونه باشه ، نمیگذشت :)
اونوقت حالمون بهتر از الان بود :)
اونوقت قدر لحظات با هم بودنو میدونستیم :)
و
اونوقت احساس خوشبختیهامون از ته قلب بود :)