سوسن تسلیمی، یک معیار است. او را باید نمونه ای تابناکی از آگاهی و شرافت هنرمندانه دانست در زمانه ای که عده ای با کلاشی، قصد دارند منفعت طلبی، ریاکاری و کاسب کاری شان را به جای عمل هنری و فکری به مخاطبان شان قالب کنند. ستاره هایی جعلی که در برهوت بی افق وضع موجود،سو سو می زنند.
سوسن تسلیمی از جمله انسان هایی که ثابت کرده چگونه می توان آرمانی زیست و خلق کرد و واقعی بود. او مقیاس و متری ارزشمندی است برای تشخیص درخشش یک هنرمند اصیل از یک نوع قلابی بی فروغ اش..
سوسن تسلیمی، از قله های بازیگری است. فضای مردمحور و ماچویستی، حتی تصویر رایج از اسطوره های بازیگری را مردانه تصویر و تصور می کند. کافی است نگاه کنیم به تاریخ تصویری و نوشتاری این چند ساله از اسطوره های بازیگری، تا متوجه شویم عنوان بهترین بازیگر زن همیشه در زیرشاخه ای از کلیت هنر بازیگری که به طور طبیعی مردانه فرض شده، اعطا می شود. اما به هر حال بازیگری جنسیت ناپذیر است. تسلیمی از بزرگترین بازیگران بین مردان و زنان بازیگر است. در مصاحبه هایی گفته، نقش هایی که برای بازی انتخاب می کند باید مطابق اصول اش باشد. او یک بازیگر روشنفکر و مولف است از آگاهی و حساسیت جنسیتی بسیار بالایی برخوردار است. وقتی در ایران بود نقش های اول زن بسیاری به او پیشنهاد شده بود که اکثرشان را نپذیرفت چرا که معتقد بود تصویر ضعیف و تحقیرآمیزی از زن ارائه می دادند. از پذیرش نقش های کلیشه ای زن نیک فرمانبر پارسا پرهیز می کرد. او فقط با بازی در 6 فیلم از ماندگارترین چهره های سینمای ایران شد. همواره از دوره ی همکاری اش با آربی آوانسیان کارگردان مترقی و پیشرو تئاتر در کارگاه نمایش طی دهه50 خورشیدی به عنوان بنیان کار بازیگری اش یاد کرده است و البته همکاری اش با بهرام بیضایی بزرگ..تسلیمی می گوید همه ی آثاری که بیضایی در سال های آخر دهه 50 تا سال 1368 نوشته و بسیاری شان را هم چاپ کرد نقش هایی بود که برای من نوشته بود. بیضایی با امکانات بازیگری من آشنا شده بود و بر اساس آن می نوشت.
بعد از مهاجرتش به سوئد با وجود جایگاهی بالایی که در سینما و تئاتر ایران ... دیدن ادامه ›› داشت( هرچند تا وقتی در ایران بود، هرگز قدرش دانسته نشد و دیدگاه رسمی در صدد حذف تصویر و حضورش بود) با نبوغ و استعداد وجودی اش تقریبا دوباره از صفر شروع کرد. زبان سخت و صعب سوئدی را برای صحنه تئاتر به خوبی آموخت و حالا از ستارگان بازیگری و چهره های پرفروغ فرهنگی آن مملکت قلمداد می شود. علاوه بر بازیگری ، کارگردانی هم می کند . جایی در درسگفتارهایی درباره بازیگری می گوید بازیگر باید از هویت و خواست سازمان های حمایت کننده و منابع مالی کاری که می خواهد در آن بازی کند مطلع باشد. باید بداند که کلیت و هدف اثری که در آن نقشی دارد چیست. تسلیمی با هوشمندی و خردمندی، اهمیت استقلال کاری یک بازیگر و آگاهی اش نسبت به اهداف ضمنی یک اثر سینمایی یا تئاتری را متذکر می شود.
**
ده یازده ساله بودم که فیلم شاید وقتی دیگر، را در سینما دیدم و چند سال بعد هم باشو غریبه کوچک را در سینما کانون پرورش فکری خیابان وزراء... تماشای بازی تسلیمی در این دو فیلم تاثیر غریبی بر من داشت. چرا باید کیان و نائی شخصیت های این دو فیلم تا مدتهای مدیدی در ذهن یک پسربچه ده دوازده ساله باقی بماند؟ تاثیر عمیق آن نقش ها بر من از کجا بود؟ شاید یکی از جوابها ،چشم های جادو و مغناطیس قدرتمند و نامرئی در بازی تسلیمی باشد.
بهرام بیضای به محمد عبدی گفته بود شما که بازی تسلیمی را بر صحنه تئاتر ندیده اید نصف عمرتان بر فنا رفته.... اگر انرژی قدرمند تسلیمی از طریق دوربین سینما چنین منتقل می شود وای بر صحنه تئاتر....
نسل های من و بعد از من در فقدان ها و حسرت های بسیاری رشد کرده ...
کوچ های و یا سکوت بزرگان فرهنگ و هنر و اندیشه این سرزمین اتفاق بدشگونی است. برهوت فرهنگی همانند خشکسالی و تغییرات اقلیمی، که گریبانمان را گرفته، نتیجه ای به جز حسرت، زوال و فقر مکرر در پی ندارد.
18 بهمن زادروز سوسن تسلیمی مبارک باد.