من دیشب به تماشای این اثر نمایشی نشستم. کار به شعار خود متعهد نبود. کودکان کار. بازیگرانی که همه بالای هجده سال بودند و اصولن چایلد لیبر یا کودکان کار معنای کودک دارد نه مردانی به درشتی بازیگران انتخاب شده. و این امر نشان از کست نامناسب کار دارد. گریم ها بدون طراحی بوده و صورت بازیگران بی جهت سیاه بود. حتی بعد از استراحت. استفاده از کلمات دور از ادب نکته ی دیگر منفی کار بود. بازی گلی و معتاد نیز کاملن بزرگ نمایی شده و از واقعیت دور بود. طراحی لباس امید زندگانی نیز بسیار مبتدی بود و جاهایی بالش زیر پیراهنش معلوم میشد. از نکات مثبت کار نیز میتوان به حفظ ریتم در سرتاسر نمایش و بازی عالی دختر نوجوان که دوست دختری بود که خانواده ای به دنبال سرپرستیش بودند و بازی خوب و دلنشین لیلا فرداد و نوشین تبریزی اشاره کرد. در کل این نمایش لبخندی بر لب مخاطب مینشاند.