طراحی صحنه کمی خلاقانه بود ، اینکه کارگردان سعی کرده بود از کمترین امکانات نهایت استفاده رو ببره کاملا مشخص بود . صدای ساز های کوبه ای حقیقتا زیاد بود ، به شکلی که در اجرایی که ما مخاطبش بودیم واقعا اذیت شدیم . کل محتوای کار هم حول محور همون داستان کلیشه ای که یه سری نادان و از خود بیگانه زیر سلطه یه جمعیت جبار و خود فروخته هستند تا اینکه قهرمان وارد میشه .
یه جای نمایش جمله خورشید پشتش به ماست رو هم میشنوید که یه بخشی از جمعیت میخندن و اگر مخاطب جدی تئاتر باشید بد میخوره تو ذوقتون که این دیگه چه کوفتی بود ؟