تنها برگ برنده و بار اصلی فیلم روی دوش امیر جدیدی بود . قهرمانی که نقش رحیم را با تمام وجود و احساس بازی کرد و این نقش را مال خودش کرده بود . تمام بازیگران گاهی لهجه شیرازی شان می پرید به غیر از جدیدی . اصغر فرهادی هم مثل همیشه یک موضوع انسانی , اجتماعی و اخلاقی را روایت کرد . و بعد از به نمایش گذاشتن دروغ و پنهان کاری و خیانت و ... هر چه که در آثار قبلی او شاهد بودیم حالا نوبت به تاثیر شبکه های اجتماعی و فضای مجازی بر آبرو ی آدم ها رسید . فیلمنامه و کارگردانی و همه چیز معمولی بود , نه هوشمندانه نه دراماتیک نه جذاب ... در کل فرهادی فقط اعتبار و افتخار جهانی دارد ولی اهل تکرار است نه ساختارشکنی و ریسک در مدل فیلم سازی . هنوز هم گذشته و جدایی نادر از سیمین را بیشتر از تمام آثارش دوست دارم و بهترین می دانم .