بودن یا نبودن
مسئله این نبوده و نیست که از ابتدا همه چیز را همانطور که گفتند دیدیم،
نمایش آنامورفیک همچون اسمش خطوط و زوایا را در هم میشکنه و از نو تصویری متفاوت از آنچه که برای ما خوانده شده به روی صحنه میآورد، هملتی که جنون وار بازیگر را میبلعد و یا بازیگری که هملت را به زوال میرساند.؟
قواعدِ بالانویس ستونوار غیر قابل جابجایی هستند؟ دنیا به آنارشیستهای بیشتری برای بیداری نیاز دارد.
آنامورفیک را نه یکبار که چندین بار به تماشا بنشینید که تئاتر به مثابه تئاتر است.