نزدیک به آخرهای کار صحنه ها بیش از حد کِش میومدن (یه لحظاتی جدی میشد که بقیه کار نمیومد) و بازیگرها برای خنده گرفتن بیش از حد یه سری کلماتو تکرار میکردن... ولی پیام سلبریتی های تصادفی و عشاق متوهمشون همیشه جالبه.
پدروپسر بامزه و عالی بودن. خانم های اصلی کار هم واقعا مایه گذاشتن ولی کاراکترهاشون خیلی دوست داشتنی نبودن (بخصوص "کویین" که موضعش خیلی روشن هم نبود).
طراحی لباسش خیلی خوب بود یعنی معلوم بود که بازیگرها (بخصوص خانم افشاری) درونشون حس گرفتن و به دیوانه هایی که باید میشدن تبدیل شدن. در کل خوشحالم که یک روز قبل از اتمامش دیدمش.