نشستم نشستم و باز هم میخواستم بشینم
اجرای فوق العاده ای بود و از این حیرت ک همچین نمایشنامه سنگینی رو تونستن به اجرا در بیارن با اکت قوی و بخاطر همین من به شخصه خودم هر لحظه به متن قطع و وصل میشدم و خب برداشت های خودم رو در بعضی صحنه ها داشتم و بنظرم یه تیکه های استعاره ای و نمادین بودو هر لحظه غافلگیری یعنی اصلا من بعنوان تماشاچی چشمم رو از صحنه برنمی داشتم یا مشغول چیز دیگه ای نمیشدم و هرلحظه سورپرایز و هر صحنه بهتر از قبل ... و امیدوارم با امادگی بیشتر بتونم دوباره ببینمتون
و خلاصه ارزوی موفقیت بر تک تک شماها

با ذهنی باز دیدم
فرصت هیچ فکری نداشتم.
من منتظر حس کردن چیزی نبودم،
در سالن خودم رو تنهای و تنها حس میکردم.
انگار روح من یک اکولایزر هست و مدام با اکتهای عجیب و انرژی فوق العادش تحریکش میکنه و بالا و پایین میکشونه.
نه غم رو حس کردم نه ... دیدن ادامه ›› شادی...
بدون اینکه متوجه بشم زخمهام روشن میشدن و بهمراه اژدهاک از تاریکی به روشنایی حرکت میکردن.
اژدهای ترس آور شب،دهان گشوده تر از هربار و با خروشتر،پهلوان پاک خفته روز را فرو برد.