بسیار عالی. از نظر من واقعا نمایش درخشانی بود. از شروع تا پایان واقعا یک ریتم درست و به جا رو حفظ کرد و تا صحنه آخر کاری با من کرد که تا مدتی کمی گیج بودم. شخصیت پردازی های نسبتا قوی و دیالوگهای جذاب رو دوست داشتم. تلاش بازیگران برای واقعی بودن بسیار به دل من نشست. کاری رو دیدم که شاید تلفیقی از سینما و تئاتر بود مخصوصا در متن و چیدمان صحنه ها و جنس بازی ها. من خیلی طرفدار نمایشهای دیالوگ محور نیستم که در تمام نمایش بازیگران فقط دیالوگ میگن و گاهی اجراها با اجرا خوانی انگار تفاوتی نداره اما تفاوت عمده در کارگردانی این نمایش درهمین بخش بود، تصویر و تصویر و ساختن تصاویر با بازیگران و استفاده مداوم از این اهرم و دکور صحنه در خلق کردن تصاویر زیبا. مخصوصا در صحنه ای که کوروش از بازیگر مقابلش یه سرسره میسازه برای پایین اومدن در حالی که شاید خیلی عادی هم میتونست بیاد پایین مثه هر آدم دیگه من عاشق نکات ریزم و این ریزه کاری ها رو واقعا دوست داشتم. در نمایش قبلی که چندین بار دیدمش و به جهت داستان و ژانر نمایش خیلی متفاوت بود هم این مسأله و استفاده از اهرم بدن و پوزیشن های سخت و خطرناک وجود داشت که این نشون میده استفاده از بدن بازیگر، رفتن سمت پوزیشنهای غیر معمول و بکر و البته چشم نواز و گاهی عجیب جز جدا نشدنی از ذهن یک کارگردان هست. چیزی که بسیار برای من خوشایند است