واسه ی بلیت آبروی دو ملت رو نَبَر!

لحن و چینش کلامتون این احساس رو بهم میده که اگرچه خواسته ی اصلی و جدیتون تهیه بلیتِ این نمایش بوده اما در کنارش خواستید که این درخواست رو با چاشنی طنز و شوخ طبعی بیان کنید . که به نظرم موفق هم بودید . و طرز درخواستِ بلیتتون بسیار شیرین و دوست داشتنی بود :)

اما حقیقت اینه که ؛ اولش خواستم بنویسم بیخیال ! واسه یه دونه بلیت آخه ؟
ولی همون لحظات یادِ ونگوگ افتادم که بخاطر یه رنگ چه خفتی از فامیل میکشید . فرسنگها راه میرفت میرسید خونه ی فامیلها و دوستها ، هر توهینی رو تحمل میکرد ، حتا اینکه پول رو مینداختن جلوش و ... اما در نامه هاش هست که گفته : اصلن برام مهم نبود که چطور برخورد میکنن ، یا چی بهم ... دیدن ادامه ›› میگن ، من فقط اون رنگِ زرد رو میخواستم .
یاد یادِ نیچه میفتم که با اون همه غرور و عظمت چطور توسطِ لو خرد میشد و تحمل میکرد فقط بخاطر عشقش ..
نمونه ها بسیارن و مجال گفتنشون نیست. هم از بزرگان و هم از خودمون آدم معمولیا ..
فقط فرقش اینه که مصداقها و موضوعاتمون با هم فرق داره . وگرنه خیلی وقتا خیلی چیزا رو تحمل کردیم ، تحقیر شدیم ، کوچیک کردیم خودمون رو ، التماس کردیم و ... برای چیزی که شاید از نظرِ دیگری اونقدرا هم مهم نبوده .
مثل دوستی که خودکشی کرد و خوشبختانه زنده موند بخاطر شنیدنِ جواب رد از دخترِ مورد علاقه ش . و من بهش گفتم : آخه بخاطر یه دختر ؟!! مگه قحطه ؟ و اون در جواب گفت : تو چه میفهمی .
آره خب . اینجا هم به نظرم جواب همون همیشگیه : من چه میفهمم :)
من چه میفهمم شما از چی صحبت میکنید ، این عشق براتون چگونه است . چون جای شما نیستم . واقعن من چه میفهمم وقتی جای شما نیستم .

لذا به این درخواستتون و صحبتاتون مطلقن احترام میذارم و امیدوارم به همت و لطفِ گروه محترم نمایشِ احتمالات ، به تماشای این اثر برسید و لذت ببرید

فدای شما علی جان ، ارادتمندتونم