فکر کنید آقای کا کارمند پست بود و این ها خونه اش رو پیش بانک گرو میذاشتن، خللی به این نمایش وارد میشد؟ به نظرم نه
تنها ارتباط نمایش با بانک گرو گذاشتن خونه بود که می تونست بدون این که این آدم کارمندش باشه اتفاق بیوفته.
باقی چرخه آبدارچی و آقای کا هم مستقل اتفاق میوفتاد.
باری به نمایش باتوجه به کارمند بانک بودن اون آدم اصافه میشه که کارکرد درستی نداره، حداقل به نظر من

بله، تونستن که می‌تونست اتفاق بیفته؛ اما دیگه تقصیرش/گناهش با این شدت و ارتباطِ علت-معلولی (غیرمستقیم، اما واضح) به‌گردن آقای «کا» نمی‌فتاد.
به‌عقیده‌ی من، کارمند بانک بودن، چرخه‌ی زوال آقای «کا» رو به‌زیبایی کامل کرد.

اگر هم فرض کنیم که این بانک، به‌شکلی که مدنظر شماست در این نمایش کارکردی نداشت، به‌تنهایی می‌تونه نماد کار در یک سیستم و تفکر خاص باشه که کار در شرکت پُست یا مثلاً بوتیک چنین پیامی رو ندارن (حالا پتروشیمی بود یه‌چیزی!)
باز هم نظر منه البته.

به نظر شما بانک عامل انفعال درونی آقای کا بود؟
خوبی گفتگو کردن سالم این ه که آدم ها می تونن با هم مخالف بمونن و ابعاد یک مساله رو از چند زاویه ببینن

انفعال درونی آقای «کا» عوامل مختلفی داشت. کار روتین، بی‌خلافیت، محافظه‌کاری و درنهایت روزمرگی ناشی از اون، یکی از عوامل این انفعال درونی بود. البته تا اینجا، همون‌طور که اشاره کردید، هر شرکت و سازمان دیگه‌ای می‌تونس جایگزین بانک باشه؛ اگرچه باز هم خود کار در «بانک»، می‌تونه به‌نوعی پیام‌رسان کار و ارتزاق از طریق یک سیستم خاص با مسئولان خاص باشه.
اما در ادامه‌ی روند، کارمند بانک بودن کارکرد دیگه‌ای هم پیدا کرد: امضا کردن درخواست وام و از دست دادن خونه با این شدت از دخالت خود آقای «کا» معلول کارش در بانک بود. پس می‌تونم بگم کارمند بانک بودن، باز هم بیشتر به خود آقای «کا» فهموند که باز هم خودش عامل استیصال و سقوط بیشتر خودش شده و این به‌نظرم منفعل‌ترش هم کرد (تأثیر غیرمستقیم، اما مستقیم‌تر از وقتی که مثلاً کارمند بانک نبود).
امیدوارم سؤالتون رو درست متوجه و جواب داده باشم.
حقیقتاً هم گفتمان سالم برای من لذت‌بخش و آموزنده‌س. ممنون.

حق با شما هستش
شاید باید بگیم بانک اینجا اصلا نماینده نظام سرمایه داری محسوب نشده و قصدی هم برای این کار در نمایش نبوده که به رابطه انفعال آقای کا و نظام سرمایه داری پرداخت کافی نشده و فقط جزئی از چرخه انفعال آقای کا هست. شاید هم قصد در حد یک اشاره برای تداعی یک مفاهیم کافی بوده.
منم ممنونم که صبوری کردین