سلام ،
پرسه در تاریکی را دو روز پیش دیدم ، بخشی بشدت جذبم کرد و بخشی دیگر که احساس کردم جای کار داشت . البته نام آقای سیامک صفری به عنوان کارگردان برای اینکه منُ به سالن بکشونه کافی بود .
بازی با نور ، روایتی از سه نمایشی که هر کدام وارد ذهن بیمار گونه کاراکتر ها می شود ، و دیالوگ قسمت نمایش سو تفاهم که برای من زیبا و جذاب بود و بازی کاراکتر مرد که از لحاظ تنوع بیانی و ریتم جذابتر و زیباتر بود با دیالوگهایی به شدت دردناک . و دو روایت دیگر از اناق ورونیکا و خرده جنایتها که ریتم قابل قبولی داشتند .
اگر به دنبال دیدن سلبریتی و دکور و لباس و حرکات آکروبات نیستید و صرفاً بدنبال تئاتر با نگاهی نو هستید ، این نمایش را ببینید .