نمایش نامه ای بر اساس رمان مغازه خودکشی با سبک کمدی سیاه نوشته ژان توله که با مرگ و‌خودکشی شوخی می کند.
و این شوخی با موضوعی که غالبا برای انسان ها ترسناک و ناشناخته است طنز خنده داری را شکل می دهد. کسانی هم که نمی خندند لا اقل لبخند به لبشان که می آید.
جذابیت این سبک داستان ها برایم ، تابو شکنی آنهاست. اینکه آنقدر هم مرگ را هولناک نبینیم.
مرگ به جای اینکه گریه دار باشد، می تواند هم خنده دار شود.
از دست دادن همانقدر که دردآور است با تغییر زاویه دید می تواند مضحک هم به نظر برسد.
و این مهر تایید ای است بر اینکه هر آنچه که ما می بینیم و می شنویم به نقطه نگاه ما بستگی دارد و موضوعات به خودی خود درد آور یا خنده دار نیستند.