درود و وقت بخیر
من نمایشنامه رو نخواندم ولی اینقد حرفه ای و زیبا کار شد که قطعا دست کمی از خود کتاب نداشت. نمایشی سراسر هیجان و تلخی ای که تورو به فکر فرو میبره که بد نیست گاهی آرزو کنیم نبینیم بلکه چشم دلمان سیر شود و با قلبمان زیبایی های دنیا را ببینیم. به امید گریز از تاریکی ها.