اول از همه یه تشکر ویژه بکنم از فرزادخان جعفریان بابت ایجاد انگیزه به جهت بازگشت به سالن‌های نمایش و سبب شد دوستان رو مجدد ببینم که تجریه روح‌افزایی بود.
"گردن" اما برای من اجرایی تمیز از انواع شخصیت در بررسی عقده‌های ماندگار در آدمی ‌بود: چه اجرای هامون چه اجرای مولوی.
اونچه که به چشم من اومد و باعث شد برای من "گردن" به یه نمایش ماندگار تبدیل بشه استفاده حداکثری از مدیوم نمایش بود و با هوشمندی متنی که می‌تونست بره به سمت نمایشنامه رادیویی رو تبدیل به شکل اجرایی ماندگار کرده: شکلی پنچ خطی با پنج کاراکتر که به گونه‌ای در هر مرحله/پرده نمایان‌گر یکی از پنج گونه شخصیتی یا تبدیل شدن و اختلاط‌شان بودن.
نمایش به درستی و به ترتیب سراغ تک‌تک شخصیت‌ها می‌ره و اونها رو در مسیری تصویر می‌کنه که انتهاش آبی است که گویی نماینده ذات وجودی یا خود واقعی است. در این میان یکی از کاراکتر‌ها به انتهای مسیر (آب) نرسیده (عدم تکمیل شخصیت حقیقی) و دو تن آبی ریخته هستند که دیگه به جوی باز نمی‌گرده.
کاراکتر‌ها در خطوط مختلف امکان عملیاتی مختلفی دارند: خط میانی عملاً نشان‌دهنده قیود اجتماعی و رفتاری است. خطوط به عقب خط‌های نهادی و ضمایر ناخودآگاه و خودهایی است که به من واقعی نزدیک‌تر و امکان کنشگری در خطوط تعریف شده نهادی یا خودب و بدهای تربیتی است و حرکات خشک و محدود هستند و خطوط جلوتر خطوط کنشگری و اقدامات بروز افعال واقعی و محل تخلیه عقده‌ها و رهایی کامل از قیود.
اجرای کامل و رفت و برگشت‌ها به نهاد کاراکترها این امکان رو برای ... دیدن ادامه ›› بیننده فراهم می‌کنه تا قبل از اقدام شخصیت در زمان حال و در خط وسط، علت اقدامش رو بدونه و در نتیجه منجر به ساختی کامل از شخصیت و در نتیجه باورپذیری حداکثر می‌شه.
باز گذاشتن روند و اتمام نمایش در ماشین نشان دهنده ادامه مسیر و تکامل کاراکتر‌هاست که به نوعی بهترین پایان برای اون شروعه.
درنهایت آنچه که خود اکنونی ما را ساخته سابقه زیستی و تأثیرات دوران در ماست که در نهایت منجر به بروز یکی از شخصیت‌های ممکن می‌شود که این موضوع هر چند عموماً ریشه در کودکی دارد ولیکن می‌تواند در زمان بزرگسالی نیز نقطه عطف شخصیتی را برای ما به همراه بیاره.

پی‌نوشت‌ 1:
تئوری‌ای وجود داره "خود" رو به پنچ خود تقسیم می‌کنه:
خود بهترین (بهترین چیزی که می‌شه از یه آدم درآورد یا سعی می‌کنه بهش برسه)
خود خوب (آن زمان که سر کیف و خوش مشربیم و...)
خود واقعی (آنچه که سعی می‌کنیم برای دیگران بروز بدیم و به نوعی نقاب اصلی ما)
خود بد (آن زمان که بد خلق و عصبی هستیم)
خود بدترین (آن زمان که خارج از کنترلیم و افعالمون (چه کلامی چه رفتاری) از هر جهت غیرقابل دفاعه و عموماً منجر به اسیب به دیگران می‌شه چه روحی چه جسمی)

پی‌نوشت 2:
ابعاد شخصیتی 5 گانه:
1. برون‌گرایی ـ ویژگی‌های رفتاری: احساسات مثبت، اجتماعی، باانرژی
2. تطابق‌پذیری ـ ویژگی‌های رفتاری: قابل اعتناد، روراست، خوش قلب و مهربان
3. وظیفه‌شناسی ـ ویژگی‌های رفتاری: شایسته، منظم، وظیفه‌شناس و قابل اتکا
4. روان‌رنجوری ـ ویژگی‌های رفتاری: عصبی، خجالتی و کم‌رو
5. گشودگی نسبت به پذیرش تجربه ـ ویژگی‌های رفتاری: قدرت تخیل، احساسات باز و اقدام‌گرا

پی‌نوشت 3:
تغییراتی که نسبت به نسخه هامون در نمایش اتفاق افتاده بود به نظرم بر غامض و غلظت افزوده بود ولیکن من نسخه هامون رو بیشتر می‌پسندیدم به‌خصوص صدای راهنما در داخل خودرو که در نسخه جدید با موزیک جایگزین شده بود. اون صدا برای من مصداق بارز "فرم" بود.

سپاس از دوستان همراه مه نشون دادن تماشاگر واقعی و مسئول در زمان اجرا نمایش چقدر همراهه و طوفان خارج سالن هیچ ربطی به سالن اجرا نداره.