کامران جانِ تفتى
تو به معناى واقعى کلمه منو به وجد آوردى . تو بهترین مثال براى "تعریف یک بازیگر حرفه اى" هستى.
بعد از نمایش "یه گاز کوچولو" که افتخار همبازى و همکارى با تورو دارم و بسیار کار سنگینى هست هم از لحاظ فیزیکى و هم از لحاظ حس بازیگرى واقعاً انتظار نداشتم به فاصله یک ساعت شاهد یه نمایش فوق العاده دیگه از تو باشم . تو بینظیرى آقا کامران و ساعت ها میشه راجع به تو حرف زد . خیلى خوشحالم و به خودم میبالم و افتخار میکنم که باهات همکارم و لحظه به لحظه در کنارت کسب تجربه میکنم و لذت میبرم.
بازى خانم مونا کرمى هم عاااااااااالى بود و خیلى لذت بردم از کارشون
به بقیه دوستان هم خسته نباشید میگم واقعاً از تماشاى این نمایش لذت بردم
براى من که فوتبالى هستم ، داستان داستانِ جذابى بود و انتهاى نمایش خیلى جلوى خودمو گرفتم که با شنیدن صداى عادل فردوسى پور گریه نکنم و احساساتى نشم
تنها نکته آزاردهنده این کار که البته هیچ ربطى به کار و عوامل محترم نداشت وجود یک انسان فوقِ بى فرهنگ در صندلى کنارى من بود که واقعاً آزارم ... دیدن ادامه ›› داد . از ثانیه اول مدام وول میخورد ، پاشو تکون میداد و یه جورى خودشو باد میزد احساس میکردى همین الان از گرما میمیره . مدام با گوشیش ور میرفت اصلاً نمیدونم براى چى اومده بود تئاتر ببینه و بعید میدونم چیزى از نمایش فهمیده باشه بس که سرش تو گوشى بود و با نور موبایلش همه رو آزار میداد اونم توى ردیف اول که ممکن بود تمرکز بازیگرها رو هم بهم بریزه ، آخر هم صداى موبایلشو در اورد و اعصاب همه رو بهم ریخت :/ خلاصه که از بازیگرها بیشتر فوکوس میگرفت :))))) احساس میکنم خیلى دوست داشت دیده بشه در حدى که ترسیدم بهش تذکر بدم مبادا براى بیشتر دیده شدن دعوا راه بندازه :))))
بگذریم :)
این نمایش رو از دست ندین و پیشنهاد میکنم حتماً با دوستانتون به تماشاى این کار بنشینید :)