من کار رو دوست داشتم به طور کلی کم نقص و خوش ساخت
اما اتفاقی که این روزها در اجراهای زیادی میبینم اینه که صرف نوشتن یه متن مخاطب پسند ایا کفایتی میکنه یا خیر ؟
سبک متن ها کی و کجا تا این میزان به شیوه های روایی نزدیک شده
و ایا تئاتر روایی تنهای شیوه ی متنی ای هست که میشه روی صحنه برد؟