به نظر من نقطه قوت اصلی کار در طراحی نور و صحنه بود، چشم نواز و حساب شده که در طول نمایش برای من شصا لذتبخش بود، بازی بازیگران هم در راستای متن بود و مشخصا هدایت کارگردان در اونها به وضوح دیده می شد، به نظر من کیومرث مرادی از جمله کارگردانانیه که همیشه تماشای آثار حرفی و سخنی داره، البته تنها مورد که کمی برای من گه گاه از این هیجان کم می کرد متن بود، کمی قابل پیش بینی و ساده بود، می تونست به مقولات مهمتری هم نگاه کنه اما به طور کلی نمایش خوبی بود