‎با نوه ارشد رفتم یک نمایش (پرفورمنس) غریبی بنام ژستن را دیدیم.این کار در ساختمان قدیمی بیمارستان و زایشگاه امید که خرابه ای بود، عکسهایی از صدسال اخیر بود. که در این سه طبقه به دیوارها نصب بود.در خیلی از اتاقها دانشجویان هنر در مورد عکس قطعه های کوتاهی اجرا می کردند. جمعیت ولو در این سه طبقه بودند.موسیقی و عکس و هنرورزها و خرابه بیمارستان.
‎در تبلیغاتش نوشته بود تا آنجاکه می شد و گذاشتند. دلیلش هم این بود که در صد ساله اخیر به همه اتفاقات اشاره تصویری شده بود.از راه آهن سازی رضا شاه تا دوران پهلوی دوم و انقلاب و جنگ، ولی فقط در یکی از اتاقها یک عکس بدون تایتل از آقای خاتمی بود که حتی ننوشته بودند رییس جمهور سابق. این از مواردی بود که نگذاشته بودند.
‎گذر هنری زیبایی بود. نوستالژی عجیبی در این خرابه ها جریان داشت.
‎این کار زیبا و محتوایی وتاریخی کار هنرمند خوبمان آرمان طیران بود.سجاد افشاریان را در این کار و رامبد جوان را در سالن بغلی دیدم. کلی حرف زدیم.
‎همه قسمتهایش متفاوت بود. واقعا توصیه میکنم آن را ببینید.