از دیالوگ های فوق العاده این اثر که متاسفانه خود برشت این توانایی و تخصص رو نداشت که در متن خودش بنویسیه ولی تیم نویسندگی قوی و حرفه ای این متن بسیار مربوط رو نوشتن، اینه:
شوخیه مگه بذاری بری نمونی...
نمیدونم با چه عقل و منطقی این متن در این کار گذاشته شده. و اینکه دلیل نمیشه چون تعداد بازیگرها بالاست دیگه توجهی به هماهنگ بودن انها نداشته باشیم. دوستان دیگر هم بیشتر احساسی نظر دادن و البته که عجیب هم نیست از این ملت. امیدوارم این گروه دفعه بعدی در تئاتر که نه، در کنسرتی مخصوص خردسالان اجرایی داشته باشن.