توفیق این رو داشتم روز آخر اجرا ، نمایش را ضبط ویدیویی کنم . تِاتر هنری میراست . اگر فیلمی از آن باقی نماید باید افسوس خورد . نمایش را بسیار دوست داشتم .
الفیای تِاتر در آن رعایت شده بود . سرشار از اکتهای مناسب ریتم خوب . بازی ها در خدمت جنس نمایشنامه بود و آثاری از این دست می تواند تماشاگر حرفه ای تِاتر تربیت کند . اینگونه می شود که سواد بصری و نمایشی تماشاگر ایرانی بالا می رود . با اینکه شخصا نمایشنامه خارجی در دایره سلیقه من کمتر جا دارد ولی این اثر توانسته بود جهان جامعه بومی ایران را با ظرافت تبیین کند . می شد فهمید که بازیگران . تیم تولید . کارگردان . تهیه کننده کار چقدر زخمت کشیدند . اجرای نمایشی از این دست برای یک گروه مستقل بسیار سخت است . این نمایش باید با دکور اصلی نمایش تمرین می شد و این کار را سخت کرده بود . دمتون گرم و خسته نباشید . محمد رضا حیدری