ای کوه تو فریاد من امروز شنیدی
دردی ست درین سینه که همزاد جهان است

خون می چکد از دیده در این کنج صبوری
این صبر که من می کنم افشردن جان است ...

.

چه غریبانه تو با یاد وطن می نالی؛
من چه گویم که غریب است، دلم در وطنم ...

استاد هوشنگ ابتهاج

روحش شاد و یادش گرامی باد🖤