سانس اول روز دوم شهریور اجرا را همراه دوستانم دیدم. دومین بار بود که در کل زندگیم از پیش راجع به متن و حال‌وهوای یک نمایش می‌خواندم. از بس که ... دیدن ادامه ›› همه می‌گفتند اصلا نمی‌توانی ارتباط بگیری اگر ندانی راجع به النده.
خلاصه یک هفته نشستیم و کل نظرات تیوال را خواندیم و کلی سرچ کردیم و هر لحظه بیش از پیش و ناخواسته، تحت تاثیر این جو قرار گرفتیم که باید بدانیم و بخوانیم و نکند نفهمیم...

اما اواسط نمایش و بعد آن به این نتیجه رسیدم این جو کاذب بوده و طبق اصل مواجهه باهنر باید بدون پیش‌زمینه سمت کار می‌رفتیم. خب اگر نگاهی به نظرات بیندازیم خواهیم دید عده ای اظهار می‌کنند بار دوم و سوم این کار را دیده‌اند و نفهمیده‌اند یا فهمیده‌اند و ...
انتقاد من از همین‌جا شروع می‌شود. چرا یک اثر هنری باید گنگی (توجه کنید ابهام هنری و پیچیدگی منظورم نیست) گنگی ... ایجاد کند تا مخاطب را تحت جو قرار دهد توی این اوضاع اقتصادی نه‌چندان منساب بلیت بخرد و بیاید و ۲۷۰ تومن و ۶ ساعت از عمرش را بها دهد برای یک اثر هنری.


شروع نمایش تا حدود دقیقه‌ی ۴۰ کشش و جذابیت دارد. مخاطب را همراه می کند و حس می‌کنیم نمایشی است بی‌نقص و الحق که ۴۰ دقیقه‌ی آغازین با بازی خوب اسماعیل گرجی و دیگران و نور حرفه‌ای و ریتم و تمپوی خوب، عالی شده.
برهمنی در این اثر هم مثل سیزیف و زندگی در تئاتر (این دو را خیلی دوست داشتم ) سراغ متافیکشن رفته و بازی در تئاتر که خوب بود...
اما مفهوم و مضمونی که می‌خواست منتقل کند چیست؟
کاش یکی از عوامل زحمتی بکشند و یک جمله لااقل راجع به هدفشان از این متن و این اجرا را با من و دوستانم در میان بگذارند.

و سخن دیگر، اگر نقش خانم صمدی کلا نبود، یا شخص دیگری بازی می‌کرد هم همقن‌قدر مخاطب داشت؟ البته بازی ایشان هم روتین و کلیشه و مصنوعی بود. (با احترام به ایشان و کادر اجرایی)

ویدیویی هفته قبل دیدم از آقای ناظرزاده نازنین که می‌گفتند: مخاطب امروز حوصله ۲ ساعت نشستن ندارد. تا حد زیادی قبول دارم به شرطی که مثل این نمایش باشد و حوصله‌سربر و پرازابهام باشد.
اثر هنری ای که حرفی دارد برای گفتن، رو راست می‌گوید و ترسی ندارد مخاطب خوشش نیاید که پیچش بی‌جا ایجاد کند.


و نقل قولی دیگر: اثر هنری ای که درباره ی همه‌چیز لست در باره هیچ چیز نیست.



نمره من به این نمایش

سروقت شروع شدن نمایش: نمایش بیست دقیقه تاخیر داشت که فکر کنم به سانس بعد هم سرایت کرد

بازی‌ها: بازی آقای گرجی عالی۲۰ و معدل بازی‌های دیگر ۱۸ونیم

نور ۲۰

متن: بسیار ضعیف
دراماتورژی: ضعیف

صحنه: ۱۹ ایده‌های نابی داشت که دوست داشتم. مثل ایوان و آینه. البته پر توی حلق مخاطب می‌ریزد.
و بوی دود سیگاری که روشن است اذیت کرد.


کارگردانی : ۱۷

لباس: ۲۰

شرایط کلی سالن: برخی تماشاچیان ماسک نداشتند. تذکر برای سکوت داده نشد. دیر اجرا شروع شد. صدای تهویه بالاست.


بروشور: ۱۹ . شبیه بروشور سیزیف است. دوستش دارم🥰