سلام و عرض ادب خدمت استاد و کارگردان محترم پروژه و تک تک عوامل و بازیگران نمایش سندرم هملت.
بعد از نمایش افلیا، احساس کردم که دیگر سر و کار با نمایش های اروپایی از جمله نمایشنامه های شکسپیر و مضامین آن تمام شده. تا اینکه اسم نمایش سندرم هملت از آقای مسعود طیبی عزیز به گوشم خورد و بسیار مرا مشتاق و هیجان زده نمود. بدون هرگونه پیش داوری به تماشای این نمایش نشستم و آن قدر فرم و محتوا ی این اثر مرا میخکوب و مجذوب خویشتن کرده بود که حتی بمب هم وسط نمایش منفجر می شد من گمان می کردم بخشی از اجراست نه چیز دیگری !
اقتباس کار ساده ای نیست و متن هر چند اقتباس ، اما نه تنها اصالت خود را حفظ کرده بود ، بلکه خلاقیت نویسنده به زیبایی آن افزوده بود. کار کردن متن کلاسیک ، ساده نیست و شهامت استاد و بازیگران ، واقعا ستودنی ست . نور پردازی ، فرم ، حرکت ، میزانسن ، اکت (بازیگری) من جمله حس ، بدن ، بیان و انرژی بازیگران فوق العاده بود. خلاقیت هایی که در اجرای بازیگران دیده میشد کاملا محسوس و ملموس بود . خانم روژین پناهی با بازی زیباشون و بیان شیوای کلاسیکشون ، ما را به وجد آوردند.
آقای حسین ابراهیم نیا حرکات بدن هماهنگی داشتند. آقایان کیوان بهرامی و دیاکو افسر ، حرکات و فرم فوق العاده ای داشتند و کاملا خارج از کلیشه و خط ثابت بود . و تشکر بسیار بسیار ویژه دارم از استاد طیبی عزیز که بنده در جایگاهی نیستم درباره ی ایشان نظر بدهم اما بابت تمامی زحمات ایشان در این پروژه سپاس گزارم که هم به عنوان کارگردان هم به عنوان بازیگر ، فعالیت داشتند . به امید موفقیت های روزافزون و نمایش های موفقیت آمیز بیشتر .
با تشکر
محمد بهدانی