امروز بعد از ۱۰ ۱۵ سال بلیت گرفتم برم سینمای نزدیک خونه و این انیمیشن رو ببینم. ردیف یک صندلی دو. اقبال منم یه خانوادهی سه نفری خوراکی به دست
... دیدن ادامه ››
اومدن و کنارم نششتن. عاری از فرهنگ بودنشون به کنار وسط تماشا کردن و دقیق شدن تو انیمیشن به منم خوراکی تعارف کردن :)) خدایا ولم کنینننننن آخه. دوستی خاله خرسه! به بچههاتون یاد بدین سالن سینما و تئاتر جای خرچ خرچ خوردن نیست.
صدبار وسط دیدن این انیمیشن اشکم دراومد و ذوق کردم که توی ایران دارم یه انیمیشن ایرانی خوب و درخور میبینم. و با تمام اینکه من طرفدار طلیسچی نیستم از در سالن اومدم بیرون این آهنگشو دانلود کردم چون دریا داشت:
هرجا باشی پیدات میکنم
توی قلبم دریات میکنم.... 🌊🌊🌊🌊🌊
یه چندتایی باگ داشت که چون لذت بردم کلا بیخیالشون میشم و ازشون نمینویسم. ولی یه چیزی خیلی حرصم داد: موهای زنان جنوبی رو چنان زیر روسری قایم کردهبودن گفتم بفرما باز دارن پیلههای الکی میکنن و فقط مبلغ حجاب زوری هستن (موهای مادر پسرک هم زیر خروارها تور و ساتن سفید توی عکسی که داخل گردنبند بود جا خوشکردهبود) تا اینکه توی صحنهای که زن ناخدا توی حیاط خونهست دیگه روسری رو درآورده و زلفکانش هویداست و چندتا صحنه جلوتر موهای مادر پسرک توی اشکهاش غوطهوره و هیچ حائلی اون میون نیست. دیگه اون لحظات گفتم آهان حالا شددددد. البته خیلی لهجهها در نیومدهبود ولی دوبلههارو دوست داشتم. صدای ثریا قاسمی چه خوش نِشستهبود روی شخصیت پیرزن... وای وای سه تا دخترکانی که به دزدان دریایی میمونستن چقدر زیبا و قشنگ بودن آدم دلش میخواست توسطشون دزدیده بشه 🥰
ساحل سرخ رو که نشون داد حظ کردم از این گنجوندن زیباییهای هرمز توی این انیمیشن و باز اشکم دراومد که هنوز فرصتی دست نداده تا ببینمش و عشق کنم با این جزیرهی پر از شگفتی.
داستانش رو دوست داشتم بر خلاف اینکه فکر میکردم الکی پلکیه و فقط به عشق دید زدن دریا و حجم آبی و آبزیانش رفتهبودم ولی سر تا پا کیفور شدم از این همه خوبی.