اولین تئاتر رفتنم بعد ۴ ماه، ولی یادم نمیاد آخرین اثری که به این اندازه سعی داشت در رومانتیک بودنش جدی باشه چی بود و کی دیدم. بدون طعنه ای، کنایه ای و ادای اضافه ای... در این حتما ارزشی هست.

صحنه شب بارانی رو بویژه دوست داشتم، ولی دفعه اول که موسیقی پخش شد از صدای بازیگرها بلندتر بود.