میتونم بگم به به از ته دلم بگم ... به به ...

خیلی این کار رو دوست داشتم و پسندیدم ... علتش هم بازی های خوب و روان همراه با مونولوگ‌های دلنشین ، ملموس و واقعی و کارگردانی بسیار هوشمندانه ...

جامعه ای رو ترسیم میکرد در قالب چند زوج با اختلاف طبقاتی و شاید قومیتی ، که هر کدام وقتی به تنهایی مونولوگ میگفتن وارد دنیای درونشون می شدی و متوجه نگرش ، طرز تفکر و رویاهایشون... که در انتها چه کارگر چه کارخانه دار چه زن کارگر و غیره ... همه بنوعی حق دارن ، اینجاست که متوجه میشیم وقتی انسانهای خوب تو یه سیستم بد دارن زندگی میکنن ناخواسته وارد جنگ میشن با خودشون با همسرشون با همکاراشون و روز به روز همه از هم فاصله میگیرن و تنها میشن ، مرتب همدیگر رو مورد قضاوت قرار میدن اما غافل از اینکه مشگل جای دیگه ایی هست !!!

شدیدا توصیه میکنم این کار تمیز کمدی انتقادی زیبا رو ببینید ... خیلی ممنون و خسته نباشید میگم به همه ی عوامل این تیاتر تحسین برانگیز ...