در دوره ای که تئاتر در ورطه ی تکرارِ مکررات افتاده و دیالوگ عنصر مهمِ مقبولیت/ عدم مقبولیت، سانسور/عدم سانسور، فرم/محتوا و ... شده است، کاری بدون دیالوگ اجرا بردن جسارت می خواهد و به نظرم این اجرا در نهایت توان خودش توانسته علاوه بر احترام به مخاطب، نشان دهد که همچنان می شود جور دیگری به تئاتر نگاه کرد