امشب به تماشای بی نوایان وحید منتظری نشستم .
کارگردانی کار و لحظات خیلی به جا و‌درست بود .
بازیگر ها اکثرا درک خوبی از لحظات کمدی داشتن . صحنه ی رپ کردن کاراکتر نادر و منولوگ پایانی از لحظات خیلی خوب نمایش بود.
مسئله ی آینده و ارجاعاتش در کار خیلی برام جا نیفتاد و طراحی صحنه هم با توجه به پتانسیل زمان آینده بنظرم خیلی لخت بود .
خسته نباشید
امتیاز من ۸ از ۱۰
پ. ن : بازی وحید منتظری در‌ نمایش “سوم ماه می” جزو یکی از بهترین بازی هایی هست که به یاد دارم وبعد از اون ایشون جزو بازیگران محبوب من شدن .کاش میشد دوباره اون‌نمایش رو دید .