حتما پیشنهاد میکنم اگر "حال خوب واقعی" می‌خواهید و نه قصه، نه شعار، نه حرف انگیزشی، نه امید واهی و نه ناامیدی واهی حتمااااا این نمایش رو ببینید.

فضای سالن برای من در تک‌تک لحظه‌ها، "تجربه‌ی جمعی" حسهایی بود که بارها در تنهایی با تک‌تک سلولهام لمسشون کردم. این نمایش بالاخره این فرصت رو در جایی بیرون از خونه به من داد که این شادی های مشترک، غم‌های مشترک، آوازها‌ی مشترک، رویاهای مشترک رو همزمان، واقعی، صمیمانه و بدون ترس، در "کنار دیگران" زندگی کنم. بیشتر از هر زمان، در یک فضای عمومی حس کردم در بستر "واقعی جامعه" هستم.
بسیار لذت‌بخش بود. خسته نباشید🌺