تئاتر به حمایت مردم نیاز دارد!
نمایش «شمعدانیها» به نویسندگی ایوب آقاخانی و کارگردانی وحید نفر از پنجشنبه ۱۸ خرداد تا ۲۳ تیر، در تماشاخانه سنگلج اجرا شد. به همین بهانه با وحید نفر بازیگر و کارگردان به گفت و گویی نشستیم.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ نمایش «شمعدانیها» روایتگر داستان مهارجرت یک خانواده است که بخت به آن ها رو کرده است و باید این فرصت استثنایی را مدیریت کنند تا به رویای بلند بالا و غیرممکن مهاجرت به سرزمین آرزوها جامه عمل بپوشانند.
وحید نفر کارگردان نمایش «شمعدانیها» گفت:
الان به یک شکلی جا افتاده که سنگلج فقط برای نمایش های آیینی سنتی است در صورتی که اینطوری
... دیدن ادامه ››
نیست و شامل ادبیات نمایشی معاصره ایران هم می شود و در واقع صرفا نمایش های ایرانی نه فقط آیینی سنتی را در بر می گیرد. فضای کلی و در واقع سبکی که است یک کمدی تراژدی است با محوریت مهاجرت که خانواده شمعدانی یک اتفاقی برایشان می افتد در یکی از شبکه های مجازی پولی برنده می شوند به واسطه آن شروع می کنند به گرفتن تصمیم های اشتباه....
او درباره روند روی صحنه رفتن این نمایش بیان کرد: تقریبا اواخر سال گذشته ما با گروهمان به توافق رسیدیم که این نمایش روی صحنه سنگلج به دید مردم گذاشته شود و چیزی نزدیک به بیش از دو ماه تمرین شده است و در واقع بعد از بازبینی و داستان های خودش در ۱۸ خرداد قرار است اجرا شود.
وحید نفر درباره جریان درآمدی این نمایش توضیح داد: الان تقریبا میشه گفت که متاسفانه بار عمده جریان بر عهده گیشه است. در واقع داشتن فضا های مجازی تبلیغاتی که قبلا داشتیم و متریال های گران فضاهای تبلیغاتی بسیار گران که از اقتصاد تئاتر خارج است، مبالغ کمک هزینه هایی که معمولا برای سالن های دولتی در نظر گرفته میشود از سال ۹۲ یا ۹۳ تغییری نکرده است و می دانید که در این ۱۰ سال چه تورم و چه گرانی حاکم شده است. به نظر من باید یک بازنگری اساسی در بودجه تئاتر و کمک هزینه اینگونه جریان ها اتفاق بیافتد و با بلیط ۸۰ هزار تومانی و فضای اقتصادی جامعه نمیشود امیدوار بود آنچنان درآمد اقتصادی کسب شود و درواقع نمایش فقط میتواند بار خودش را به دوش بکشد.
این کارگردان درباره چرایی استفاده نکردن از بازیگر چهره توضیح داد: در خیلی از موارد در واقع می شود گفت در اکثر کارهایی که انجام داده ام بازیگر چهره نداشتم چون میخواستم تئاتر کار کنم و نمایش تولید کنم و دغدغه ام در واقع مسائل اجتماعی و مردم بود، بنابراین در واقع عاقلانه یا غیر عاقلانه به بخش اقتصادی آنچنان که باید و شاید فکر نمی کردم و حضور بازیگر چهره برای من اهمیتی نداشته است، در واقع درست بازی کردن و در جای درست قرار گرفتن بازیگران برای من مهم تر بوده تا اینکه بخواهم یک بازیگر چهره یا یک سلبریتی را در کار داشته باشیم و بخواهیم از آن درآمدزایی کنیم. بنابراین استفاده از بازیگر چهره برای من در مقام کارگردان هیچ وقت بولد نبوده است و اثر و نمایشنامه همیشه از همه چیز جلوتر بوده است.
این کارگردان آینده تئاتر را اینگونه پیش بینی کرد: به نظر من اگر تحولات درست و بزرگی در سطح مدیریت تئاتر اتفاق نیافتد نه تنها پیشرفت نخواهیم کرد حتی پسرفت نیز خواهیم کرد. آن نگرش و دیدگاه باید یک تغییر اساسی کند تا اتفاقات بهتری بیافتد زیرا الان من هیچ روند برنامه ریزی برای این جریان نمی بینم و همچنان تئاتر های جشنواره ای و تئاتر های آمار پر کن را جلو می بریم و این فایده ندارد. اکنون خیلی از کارگردانان صاحب نام و دست به قلم کار نمی کنند و این یعنی پسرفت؛ اینکه ما سالن هایمان را با نیرو های کاذب پر کنیم در واقع نیروهایی که با پول و سرمایه می آیند کار می کنند بسیارخطرناک است.
او ادامه داد: پیشنهاد من این است که تحول و تغییر درست حسابی در نگرش مدیریتی تئاتر اتفاق بیافتد، دوباره باید کاری کرد که هنرمندان درجه یک ما به این عرصه برگردند و با دغدغه هایشان شروع به کار کنند و باید این امر درواقع درخواست شود و یک نیرو و همتی برای انجام آن باشد که این نیرو و همت وجود ندارد
وحید نفر در پایان گفت: فضایی که ما در آن کار میکنیم یک فضای اجتماعی در عین حال کمدی است که اندیشه ورز هم است و صرفا کمدی نیست. من همیشه به این اعتقاد داشتم که بحث سرگرمی جداست و بحث اندیشیدن هم جداست و هر دو باید در کنار هم جلو بروند و همینجا و در این مجال استفاده میکنم و مخاطبان را دعوت میکنم به دیدن دوبارهی نمایش ها، نه تنها نمایش خودم بلکه به دیدن همه نمایش ها بروید. الان وضعیت تئاتر نسبت به گذشته وضعیت بهتری ندارد و ما احتیاج داریم که مردم از ما حمایت کنند چون هیچ حمایتی جز مردم ندارد...