امیر هدایتنژاد رو اولین بار دوسال پیش سر تمرین نمایش «بوکسور» دیدم، اونجا امیر دستیار شهاب بود. سر تمرین که بودیم فهمیدم بازیگره و بیشتر میخواد بازی کنه، یه حرف ثابت همیشه به کسایی که میخوان بازی کنن میزنم اونم اینه که اگر میخوای بازیگری کنی دیگه هیچ کاری جز بازیگری نکن برای این حرف هم کلی دلیل دارم که الان حوصلهاش رو ندارم توضیح بدم.
گذشت تا یه مدت بعدش گفت اجرا دارم، نمایش «کوری» رو توی تماشاخانه سپند اجرا داشت. من و شهاب رفتیم اجراش رو دیدیم و شگفت زده شدیم با اینکه سن کمی داشت و هنوز هم داره بازیگر پخته، با اعتماد به نفس و مسلطی بود. و از همه مهمتر که برای من نکتهی جذابیه شخصیت خودش با شخصیت بازیگریش متفاوته یعنی وقتی که روی صحنهاس یه آدم متفاوتیه با خودش.
وقتی نمایشنامه حرفهای رو نوشتم گفتم حتما باید یه نقش به امیر بدم چون امیر باید بازی کنه و تجربه کنه.
اینجا هم هرچی ازش تعریف کنم فکر میکنید الکی میگم باید خودتون ببینید چه رایان گیگزی ساخته.